f

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore. Excepteur sint lorem cupidatat.

You may like:

Image Alt

Archiwum

Zarys historii Zespołu Szkół Zawodowych Nr 1 w latach 1952-2002

X Liceum Ogólnokształcące powstało w dniu 1 września 1991 roku w oparciu o świetną bazę lokalową i doświadczoną kadrę pedagogiczną Zespołu Szkół Zawodowych Nr 1 w Białymstoku, mieszczącego się przy ul. Zwycięstwa 28.
ZSZ Nr 1 w świadomości mieszkańców Białegostoku istniał jako “mleczak”.

Po zakończeniu II wojny światowej przemysł mleczarski zaczął się rozwijać bardzo szybko i potrzebował wykwalifikowanych pracowników. Istniejące w kraju dwie szkoły mleczarskie zlokalizowane w Rzeszowie i we Wrześni nie wystarczały.Województwa północno-wschodnie: szczecińskie, gdańskie, olsztyńskie, warszawskie i białostockie odczuwały szczególnie brak kadry mleczarskiej. W celu zaspokojenia istniejących potrzeb – we wrześniu 1952 roku została założona dwuletnia Zasadnicza Szkoła Przemysłu Mleczarskiego w Białymstoku, która podlegała bezpośrednio Ministerstwu Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego. Własnego budynku szkoła nie posiadała i korzystała z pomieszczeń Zjednoczenia Przemysłu Mleczarskiego przy ulicy Dąbrowskiego 28. Zajmowała drugie piętro i część parteru. Na drugim piętrze były sale lekcyjne, świetlica i internat, na parterze mieściła się kuchnia i jadalnia.

W roku założenia była tylko jedna klasa i liczyła 50 uczniów w tym 34 dziewcząt. Pod koniec roku szkolnego klasa liczyła 42 osoby, a egzamin promocyjny do klasy II-giej zdało 39 uczniów. Wszyscy mieszkali w internacie. Większość otrzymywała stypendium.
We wrześniu 1953 roku powstało czteroletnie Technikum Przemysłu Mleczarskiego zgodnie z decyzją Prezesa Centralnego Urzędu Szkolnictwa Zawodowego (pismo Nr. IV – 56/68/53
z dnia 27 stycznia 1954 r.) – z jedną I klasą, do której przyjęto na podstawie egzaminu 47 uczniów. Promocję do następnej klasy otrzymało 30 uczniów.
W roku szkolnym 1953/54 szkoła liczyła 5 klas: 3 klasy pierwsze ZSZ, 1 klasa druga ZSZ i 1 klasa pierwsza Technikum Mleczarskiego. Pierwsi absolwenci ZSZ opuścili mury szkoły.
W roku 1953/54 funkcję dyrektora objęła Natalia Podziewska, w następnym roku 1954/55 funkcję dyrektora pełnił mgr Zdzisław Łukaszewicz, a w roku 1955/56 kierowanie szkolą objął mgr Włodzimierz Sawko i pozostał na tym stanowisku przez następne 20 lat.

Z każdym rokiem przybywało klas i nauczycieli. W pierwszych latach swego istnienia, kiedy była niewielka liczba uczniów, szkoła miała wystarczające warunki lokalowe. W miarę rozwoju placówki warunki te pogarszały się. Podczas przerw młodzież tłoczyła się w wąskich, dusznych (bez okien), ciasnych korytarzach. Jadalnia nie mieściła uczniów spożywających posiłki. Świetlica wykorzystywana była na prowadzenie lekcji. Sale z trudem mieściły liczne klasy. Brak było pomieszczeń na przechowywanie pomocy naukowych i na pracę organizacji młodzieżowych. Warunki te utrudniały pracę wychowawczą i dydaktyczną szkoły.
Mała białostocka szkółka mleczarska rozrastała się. W roku 1957 technikum liczyło już 360 uczniów, miało 8 klas i musiało zakwaterować 120 wychowanków w internacie. Z początkiem roku szkolnego 1958/59 otwarto przy technikum Zasadniczą Szkołę Mięsną. Zaistniała potrzeba budowy nowego obiektu. Łata 1953-55 nie sprzyjały pracom nad uzyskaniem własnego budynku z powodu zbyt częstych zmian na stanowiskach dyrektorów i ograniczeń finansowych. Dopiero od roku 1955, z inicjatywy nowego dyrektora Włodzimierza Sawki, prace nabrały większego tempa. Dnia 7 listopada 1958 r. na Walnym Zgromadzeniu Rodziców zaproponowano powołanie Komitetu Budowy Technikum Mleczarskiego w Białymstoku i wystąpiono do władz oświatowych i mleczarskich z wnioskiem budowy nowej szkoły.
W skład Komitetu weszli:
1. inż. Michał Dudziński – przewodniczący,
2. Wincenty Gnatowski – zastępca przewodniczącego,
3. inż. Zygmunt Pankiewicz – dyrektor Okręgowego Oddziału Związku Spółdzielni Mleczarskich w Białymstoku,
4. Tadeusz Górny – przewodniczący Komitetu Opiekuńczego,
5. Wacław Cywiński – przewodniczący Komitetu Rodzicielskiego,
6. mgr Włodzimierz Sawko – dyrektor Technikum Mleczarskiego,
7. mgr inż. Zdzisław Łukaszewicz – wicedyrektor Technikum Mleczarskiego.
Powołany Komitet postanowił wydać odezwę do wszystkich spółdzielni mleczarskich w kraju
z prośbą o deklarowanie funduszy na budowę szkoły oraz otworzyć konto, na którym będą gromadzone dotacje. W wyżej wymienionym apelu czytamy:

“Zbliża się Rocznica Tysiąclecia Państwa Polskiego. Komitety Frontu jedności Narodu mobilizują całe społeczeństwo do uczczenia tej doniosłej, historycznej rocznicy uczciwą pracą w celu dalszego powiększania dóbr materialnych i kulturalnych naszego państwa i narodu. W procesie pracy kształtują się i dojrzewają nowi ludzie, podnoszą swoje kwalifikacje zawodowe i poziom wiedzy ogólnej, oraz włączają się w życie społeczna, w procesy zarządzania zakładami pracy i całą gospodarką…(…)
    Pomimo że Państwo Ludowe przeznacza z każdym rokiem coraz większe sumy na oświatę
i wychowanie~ odczuwamy wciąż jeszcze brak szkół w okręgu. Dotyczy to również gałęzi przemysłu spożywczego, jak± jest mleczarstwo. Wieloletnie zaniedbanie gospodarcze północno-wschodnich od-nich regionów naszego kraju szczególnie wyraźnie przejawiały się w słabym rozwoju przetwórstwa mleczarskiego, które z uwagi na rolniczy charakter terenów i dobre warunki paszowe jest predysponowane do zajęcia czołowego miejsca w Polsce. Zaniedbaniom tym zapobiec może jedynie budowa nowego gmachu Technikum Mleczarskiego w Białymstoku(..)”.

Apel powyższy uzyskał podpisy Komitetu Wojewódzkiego Partii, Kuratorium, Okręgowego Oddziału Centralnego Związku Spółdzielni Mleczarskich w Białymstoku oraz rodziców. Trzyosobowa delegacja złożyła go w Centralnym Związku Spółdzielni Mleczarskich w Warszawie i Ministerstwie Oświaty.
W Centralnym Związku Spółdzielni Mleczarskich apel został przyjęty, ale odnośnie funduszy nie zapadła żadna decyzja .W Ministerstwie oświadczono delegacji, że Fundusz Budowy Szkół podpisze ze związkiem umowę fundatorską, jeśli ten ostatni pokryje przynajmniej 1/3 kosztów projektowanego obiektu. Ponieważ konto Komitetu Budowy Szkoły było jeszcze prawie puste, postanowiono w zainteresowanych okręgach północno-wschodnich uzyskać pisemną deklarację z konkretnymi kwotami, by móc je przedstawić w Ministerstwie Oświaty. Dyrekcje okręgów gorąco poparły inicjatywę. Region białostocki zadeklarował 10% wygospodarowanych nadwyżek, olsztyński – 500 tys. zł, warszawski i lubelski po 100 tys. zł.

Owocem drugiej podróży dyrektora szkoły W. Sawki i kierowniczki zajęć warsztatowych inż. E. Dąbrowskiej do Ministerstwa Oświaty było uzyskanie zapewnienia włączenia budowy do planu inwestycyjnego w 1956 r. Departament inwestycji opracował i zatwierdził założenia projektowe i zezwolił na opracowanie dokumentacji projektowo-kosztorysowej. Założenia projektowe obejmowały budynek szkoły z salą gimnastyczną i internatem. Ogólny koszt inwestycji miał wynosić 11500 tys. zł. Spółdzielczość mleczarska miała wpłacić ok. 4 mln złotych. Zarząd Związku podjął decyzję o wzięciu udziału w budowie mleczarskiej tysiąclatki”.
Konto Komitetu Budowy zaczęło się zapełniać złotówkami składanymi przez rodziców, poszczególne spółdzielnie mleczarskie, Technikum Mleczarskie w Rzeszowie i inne instytucje.

Prace Komitetu przebiegały nadal pomyślnie. Uzyskano lokalizację obiektu – naprzeciw Zakładu Mleczarskioego przy Szosie Żółtkowsiej. Przystąpiono do wywłaszczenia około 50 właścicieli oraz wykonania uzupełniających wierceń geologicznych na posesji o powierzchni około 2 ha. Typowy projekt budynku został odrzucony przez architekta miasta i zaproponowano przygotowanie indywidualnego projektu, którego wykonania podjął się mgr inż. architekt Leon Jaroszewicz.
W tym czasie okazało się, że wpływy z poszczególnych spółdzielni mleczarskich są o wiele większe niż początkowo przewidywano. Postanowiono, więc rozszerzyć zakres poprzednich założeń projektowych o krytą pływalnię i salę widowiskową. Wymagało to dodatkowych wyjazdów i starań w Ministerstwie Oświaty. W końcu pokonano wszystkie przeszkody – dzięki wielkiej przychylności ówczesnego Sekretarza Generalnego Szkolnego Związku Sportowego – Fabiana Marmurowicza i naczelnego inżyniera Zarządu Inwestycji Szkolnych KOB – Józefa Borowego. W 1959 r. ostatecznie ustalono, że na całość obiektu Szkoły Pomnika Tysiąclecia – Technikum Mleczarskiego w Białymstoku złożą się: budynek szkolny trzykondygnacyjny z czternastoma gabinetami przedmiotowymi, świetlica, aula na 450 osób, sala gimnastyczna, kryty basen pływacki połączony ze szkołą łącznikiem, internat na 200 miejsc oraz pawilon motoryzacyjny i inne pomieszczenia pomocnicze. Zaprojektowano nieckę basenową o wymiarach 25X12,5 m z trampoliną. Trybuny pływalni miały pomieścić 350 osób. Ogólny koszt inwestycji wzrósł dwukrotnie.
Dnia 23 czerwca 1960r. doszło wreszcie do podpisania Deklaracji Fundatorskiej pomiędzy Centralnym Związkiem Spółdzielni Mleczarskich – reprezentowanym przez wiceprezesa inż. Mariana Trendotę, wiceprezesa Antoniego Włodarskiego a Wojewódzkim Komitetem Koordynacyjnym Społecznego Funduszu Budowy Szkół w Białymstoku reprezentowanym przez inż. Jerzego Popko – przewodniczącego Wojewódzkiego Komitetu Koordynacyjnego SFBS oraz Czesława Łojko – kuratora KOSB i sekretarza SFBS.

Uroczystość wmurowania aktu erekcyjnego pod kamień węgielny szkolnego obiektu odbyła się w dniu 23 czerwca 1961 r., o godzinie 10.00. Swoją obecnością zaszczycili ją wiceprezes Centralnego Związku Spółdzielni Mleczarskich w Warszawie mgr inż. M. Trendota, sekretarz ekonomiczny KW Partii W. Lebiedziński, kurator Okręgu Szkolnego Cz. Łojko, dyrektor Okręgowego Oddziału CZSM inż. Z. Pankiewicz, grono pedagogiczne i licznie zebrani goście.
Z okazji uroczystości Minister Oświaty nadał na ręce dyrektora szkoły telegram, w którym czytamy:

“Doceniam w pełni piękną inicjatywę Dyrekcji Szkoły i Komitetu Budowy Technikum Mleczarskiego
w Białymstoku. Życzę dalszych sukcesów w pracy nad rozwojem naszej ludowej oświaty.
W. Tułodziecki. Minister Oświaty.”

W wyniku kontroli dokumentacji uznano, że aula i pływalnia są zbyteczne. Budowę jednak rozpoczęto od tych właśnie obiektów najbardziej zagrożonych. Do końca 1961 roku wykonano wykop pod nieckę basenu oraz fundamenty pod budynek szkoły. W roku 1962 przerwano pracę na pływalni, koncentruj±c cały wysiłek na budynku głównym. W roku 1963 rozpoczęto budowę internatu i kontynuowano pracę nad pływalni± oraz kończono budowę budynku głównego. Ostatecznie szkołę oddano do użytku z czteromiesięcznym opóźnieniem – 7 listopada 1963 roku.
Rozpoczęcie nowego roku szkolnego 1963/64 odbyło się w starym obiekcie, a po dwóch miesiącach nastąpiła przeprowadzka do nowego gmachu. W początkowym okresie usuwano usterki i urządzano sale lekcyjne. Od kwietnia 1964 roku przystąpiono do porządkowania terenu przyszkolnego. W pracach brali udział wszyscy uczniowie i nauczyciele, pomagali rodzice. Nawieziono przeszło 300 wywrotek ziemi, urządzono trawniki, zasadzono bardzo dużo drzew i krzewów. Czyn młodzieży w roku 1964 oceniono na około 200 tys. złotych. Wiele drzew i krzewów ofiarowali rodzice.
Prace związane z budową basenu postępowały bardzo wolno. Kolejne terminy nie były dotrzymywane przez wykonawcę – Białostockie – Przedsiębiorstwo Budowlane. Opóźnienie realizacji budowy pływalni bulwersowało opinię publiczną. W Gazecie Białostockiej został zamieszczony obszerny artykuł p.t. “Zakalec” – poruszający ten problem. Spowodował on interwencję władz partyjnych i Prezydium WRN, które nakazały Białostockiemu Przedsiębiorstwu Budowlanemu oddanie pływalni do użytku w 1970 r.
Radość z zakończonej inwestycji trwała krótko, ponieważ Kuratorium wyłączyło tę placówkę z zespołu Technikum Mleczarskiego i przekazało w użytkowanie Wojewódzkiemu Szkolnemu Ośrodkowi Sportowemu.

Z perspektywy lat można ocenić, jak ogromną rolę w budowie Szkoły Mleczarskiej odegrał jej ówczesny dyrektor – mgr Włodzimierz Sawko. Jego niespotykane zaangażowanie, wszechstronne oddziaływanie, upór i wytrwałość w dążeniu do osiągnięcia obranego celu – były i są powszechnie doceniane i podziwiane. Poświęcił tej budowie bez reszty swój wolny czas i inwencję. Bez Jego udziału – nie byłoby tej szkoły. Miał w swoich poczynaniach oddanych pomocników w osobach dyrektora – Zdzisława Łukaszewicza i kierowniczki zajęć warsztatowych – Elżbiety Dąbrowskiej.
W październiku 1971 r. odbyła się wielka uroczystość, podczas której szkoła otrzymała sztandar ufundowany przez Centralny Związek Spółdzielni Mleczarskich w Warszawie oraz został odsłonięty portret patrona Technikum Mleczarskiego – Walerego Wróblewskiego. W uroczystościach brali udział uczestnicy I Zjazdu Absolwentów.

Uczniowie złożyli ślubowanie na sztandar szkoły:

“Ślubujemy Ci Polsko zespolić nasze siły w pracy i nauce dla socjalistycznej przyszłości, dla rozkwitu gospodarki, techniki i kultury, dla obrony niepodległości Ziemi Ojczystej. Każdym dniem i godziną naszego życia pragniemy budować Twą Wolność i Siłę”

W roku 1971/1972 odbył się w naszej szkole po raz pierwszy Finał Ogólnopolskiego Konkursu Wiedzy o Mleku i Mleczarstwie, zorganizowany przez Centralny Związek Spółdzielni Mleczarskich w Warszawie i Zarząd Główny Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Spożywczego. Uczniowie naszego technikum odnieśli ogromny sukces – I miejsce w punktacji zespołowej, a I i II miejsce indywidualnie zajęły uczennice: Krystyna Sulima i Teresa Pawluczyk. W finale startowały szkoły z całego kraju, w tym renomowane z Rzeszowa i Wrześni.
Prymat uczniów naszego technikum w tych konkursach będzie trwał przez wiele następnych lat. Opiekunami uczniów byli nauczyciele: mgr inż. Maciej Móżdżyński, mgr inż. Jan Radomski, inż. Danuta Kowalczuk i inni.
Od roku 1973/74 często następowały przeobrażenia w strukturze organizacyjnej. Na podstawie Zarządzenia Kuratorium Okręgu Szkolnego w Białymstoku (Nr KOS. II – 023-102/73) szkoła z dniem 1.09.1973 r. zmieniła nazwę. Istniejące Technikum Mleczarskie, Zasadnicza Szkoła Mleczarska i Zasadnicza Szkoła Dokształcająca zostały połączone w jeden zakład zbiorczy o nazwie “Zespół Szkól Zawodowych Nr l w Białymstoku”.

Od 1-go września 1975 r. funkcję dyrektora szkoły objął dr Wacław Filipkowski. Ustępujący dyrektor mgr Włodzimierz Sawko został oddelegowany do pracy w Kuratorium na stanowisko wizytatora – koordynatora.
Początek lat 80-tych to wielki zryw społeczeństwa ku wolności i uzyskaniu pełniejszych praw obywatelskich. W tej atmosferze dokonujących się przemian powstał w szkole nowy związek zawodowy – NSZZ Solidarność, w szeregi którego wpisało się wielu nauczycieli. W 1982 r. nastąpiły zmiany w kadrze kierowniczej szkoły: przestał pełnić funkcję dyrektora dr Wacław Filipkowski, wicedyrektora – mgr inż. Maciej Móżdżyński i kierownika internatu – mgr Jerzy Wyrzykowski. W tym samym roku 1982 stanowisko dyrektora objęła mgr Krystyna Hajduk i pełniła obowiązki do 1986 r.
Zgodnie z decyzją Kuratora Oświaty i Wychowania (Nr O.III-5050/ 83) w roku 1983 zostały włączone do Zespołu Szkół Zawodowych Nr l w Białymstoku z Zespołu Szkół Ekonomicznych następujące typy szkół:
– Liceum Ekonomiczne dla Pracujących,
– Liceum Ekonomiczne dla Pracujących Zaoczne,
– Średnie Studium Zawodowe,
– Policealne Studium Zawodowe dla Pracujących Zaoczne.
Pracą tych szkół kierował wicedyrektor mgr Lech Lisik. Dnia l września 1986 dyrektorem szkoły został mgr Jan Kozłowski.
W dniu 16 października 1987 r. miały miejsce obchody 35-lecia placówki i otwarcie Szkolnego Muzeum Mleczarstwa. Na uroczystość przybyli: wicewojewoda Ślarzyński, przedstawiciel CZSM
w Warszawie Marek Kos, rodzice i przedstawiciele zakładów szkoleniowych oraz-delegacja bratniego Technikum Mleczarskiego z Pleven w Bułgarii z dyrektorem Stefką Traszlijewą na czele. Gości serdecznie powitał dyrektor mgr Jan Kozłowski i przedstawił historię i osiągnięcia zespołu. Sztandar szkoły udekorowany został odznaką “Zasłużony Białostocczyźnie”.
Następnie odbyło się uroczyste otwarcie pierwszego w regionie, a drugiego w kraju Szkolnego Muzeum Mleczarstwa. Przecięcia wstęgi dokonał przedstawiciel C2SM w Warszawie – Marek Kos. Twórcą muzeum był wicedyrektor mgr inż. Jan Radomski, który przez 20 lat zbierał eksponaty wspólnie z uczniami i nauczycielami. Muzeum stanowi cenną pomoc dydaktyczną w edukacji przyszłych techników. Umożliwia poznanie historii i tradycji polskiego mleczarstwa. Uczniowie mogą naocznie przekonać się o postępie technicznym w mleczarstwie i uzmysłowić swoje miejsce w przyszłym zawodzie. W muzeum można oglądać kolekcję maszyn i urządzeń mleczarskich z przełomu XIX i XX wieku. Są też zbiory starych druków, czasopism i książek. Duże zainteresowanie budzą portrety twórców polskiego mleczarstwa – począwszy od pioniera spółdzielczości Franciszka Stefczyka – do prof. dr Stefana Poznańskiego, pracownika naukowego Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. W muzeum zostały zgromadzone nagrania magnetofonowe związane z tematyką mleczarstwa, fotogazetki ukazujące historię wyrobu masła i rozwoju konstrukcji wirówek do mleka. Piękną kolekcję stanowią pamiątki, nagrody, puchary uzyskane przez młodzież w Konkursach Wiedzy o Mleku i Mleczarstwie.

Szkoła utrzymywała przyjacielskie kontakty i współpracowała od początku lat 70-tych do końca 80-tych z Technikum Mleczarskim w Pleven w Bułgarii. Nasza młodzież odbywała praktyki zawodowe w zakładach mleczarskich w Bułgarii. Uczniowie pracując wzbogacali swoją wiedzę fachową, poznawali technologię wyrobu bułgarskich produktów -szczególnie jogurtu i bryndzy. Zwiedzali zabytki kultury bułgarskiej, poznawali język i obyczaje.
Przebywający u nas na praktykach uczniowie z Pleven poznawali technologie wyrobu polskich produktów, zwiedzali zakłady mleczarskie w Białymstoku, Hajnówce i Bielsku Podlaskim. Byli zachwyceni naszą stolicą Warszawą i Puszcza Białowieską.
W czasie trwania kadencji dyrektora mgr Jana Kozłowskiego powstało l września 1991 r.
X Liceum Ogólnokształcące – na podstawie decyzji Kuratorium Oświaty i Wychowania Nr 16/910W.I.023-16/91. Naukę rozpoczęli uczniowie w trzech klasach o profilu ogólnym. Początkowo było ono oddzielną jednostką organizacyjną, co nastręczało wiele trudności w zarządzaniu i kierowaniu placówką. Młodzież licealna wspólnie z zastępcą dyrektora mgr Marią Tupalską wiosną 1994 r. nawiązała współpracę ze swoimi rówieśnikami – Polonią mieszkającą w Sankt – Petersburgu. Owocem tej współpracy była wymiana grup młodzieży. Umożliwiło to obu stronom nawiązanie przyjaźni i wymiany doświadczeń. Nasi uczniowie mogli poznać piękno miasta uznawanego za Wenecję północy, a młodzież polonijna mogła odwiedzić swoją ojczyznę.
W tym okresie dużą aktywność przejawiali nauczyciele skupieni w Komisji Przedmiotów Zawodowych. Opracowali kompletną dokumentację programową do 4-letniego Technikum Zawodowego w zawodzie: technik technologii żywności o specjalności: przetwórstwo mleka (P-41313-1/89 z dnia 21.04.1989 r.). Dokumentacja powyższa uzyskała pozytywną opinię Instytutu Kształcenia Zawodowego, Centralnego Związku Spółdzielni Mleczarskich oraz Ministerstwa Oświaty i stała się obowiązującym programem nauczania przedmiotów zawodowych we wszystkich technikach w kraju.

Franciszek Kozłowski W roku 1993 na podstawie decyzji Kuratorium Oświaty i Wychowania Nr KO.1.014-120/93 nastąpiła zmiana nazwy istniejących szkół, w wyniku której w skład Zespołu Szkół Zawodowych Nr l weszły następujące jednostki:
1. Technikum Zawodowe,
2. Zasadnicza Szkoła Zawodowa,
3. X Liceum Ogólnokształcące,
4. Średnie Studium Zawodowe dla Dorosłych Zaoczne,
5. Liceum Ekonomiczne dla Dorosłych,
6. Liceum Ekonomiczne dla Dorosłych Zaoczne,
7. Policealne Studium Zawodowe dla Dorosłych Zaoczne.
Jednak już w następnych latach 1994 i 1995 zgodnie z decyzją Kuratorium Oświaty przestały istnieć niżej wymienione szkoły:
1. Liceum Ekonomiczne dla Dorosłych,
2. Średnie Studium Zawodowe dla Dorosłych Zaoczne,
3. Liceum Ekonomiczne dla Dorosłych Zaoczne.
Z dniem 4 sierpnia 1997 roku, w wyniku wygrania konkursu, funkcję dyrektora szkoły objął mgr inż. Jan Radomski.

W roku 1998 Kuratorium Oświaty, po uzgodnieniu z “wydziałem Edukacji i Kultury Fizycznej Urzędu Miejskiego w Białymstoku, podjęło ostateczną decyzję o włączeniu X Liceum Ogólnokształcącego do Zespołu Szkół Nr l. Po wielu latach starań X LO znalazło wreszcie swoje miejsce w strukturze ZSZ Nr l zgodnie z wolą grona pedagogicznego.
Zmiany natury gospodarczej i społecznej zachodzące na początku lat 90-tych oddziaływały na system edukacji. Zreformowana gospodarka spowodowała przemiany szkolnictwa w kierunku dostosowania systemu edukacji zawodowej do wymagań zmiennego rynku pracy. Szkoła nasza uczestniczyła w tej przebudowie. Wprowadziła w roku szkolnym 1998/99 kształcenie
w zawodach szerokoprofilowych, w oparciu o nowe dokumentacje programowe, w następujących typach szkół:
1. w Technikum Zawodowym (5-letnim) – na podbudowie szkoły podstawowej w zawodzie: technik technologii żywności,
2. w Zasadniczej Szkole Zawodowej (3-letniej) – na podbudowie szkoły podstawowej w zawodzie: operator maszyn i urządzeń przemysłu spożywczego.

W następnym roku szkolnym 1999/2000 został wprowadzony w X LO nowy profil – informatyczny zgodnie z zapotrzebowaniem gospodarki rynkowej i rosnącym zainteresowaniem wśród młodzieży. Kierunek ten wybrali uczniowie dwóch klas pierwszych.
Znaczącej pomocy udzielali szkole rodzice zorganizowani w Komitecie Rodzicielskim. Wspierali Radę Pedagogiczną i dyrektora w realizacji podstawowych funkcji szkoły: wychowawczej, dydaktycznej i opiekuńczej. Chętnie pomagali w organizowaniu uroczystości szkolnych takich jak: rozpoczęcie i zakończenie roku szkolnego, pożegnanie absolwentów, Dzień Nauczyciela, studniówki, wycieczki itp. Zgromadzone pieniądze na koncie Komitetu Rodzicielskiego były przeznaczone na potrzeby uczniów i szkoły, a mianowicie:
– zakup pomocy naukowych,
– zakup nagród dla uczniów,
– dopłaty do wycieczek uczniowskich,
– remonty i modernizacje pomieszczeń,
– opłaty instruktorów prowadzących zespoły wokalno-muzyczne,
– konkursy, zawody i olimpiady uczniowskie.
Szczególną postawą wyróżniły się osoby pracujące w prezydium Komitetu Rodzicielskiego
w latach 1997-2002. Są to: Piotr Żakiewicz, Wiesław Stankiewicz – przewodniczący, Anna Lewczuk, Andrzej Błazeusz, Alicja Kiszycka, Maria Awramiuk – przewodnicząca, Elżbieta Łaban. Byli oni inicjatorami następujących pomysłów:
– ufundowania stypendium dla najlepszego ucznia z każdego typu szkoły: liceum, technikum i szkoły zasadniczej,
– zakupu jednego obrazu przez absolwentów opuszczających szkołę w celu utworzenia “Galerii Malarstwa”,
– modernizacji głównego wejścia do szkoły i pomieszczeń starej kotłowni na salę rekreacyjno-sportową,
– ufundowania nowego sztandaru szkoły.
Współpraca Rady Pedagogicznej i dyrekcji z Komitetem Rodzicielskim układała się bardzo dobrze w całym okresie 50 lat istnienia szkoły.

Wprowadzana reforma oświaty postawiła przed Radą Pedagogiczną i dyrekcją nowe zadania, między innymi: opracowania nowych aktów prawnych, wprowadzania i opracowywania nowych programów nauczania oraz unowocześnienia bazy dydaktycznej szkoły. W wyniku tych przemian została zorganizowana nowa pracownia komputerowa. Wszyscy członkowie Rady Pedagogicznej uczestniczyli w różnorodnych formach szkolenia: konferencjach, kursach, seminariach, warsztatach i studiach podyplomowych. Przygotowując się do wprowadzenia reformy nauczyciele pisali plany wynikowe, nauczycielskie i przedmiotowe systemy oceniania, analizowali programy nauczania, dokonywali wyboru najnowszych metod kształcenia i badania pracy uczniów.
Specyfika kształcenia zawodowego w technikum wymagała opracowania autorskich programów nauczania dla zawodu technik technologii żywności w części dotyczącej przedmiotu specjalizacyjnego: 1. Technologia przetwórstwa owocowo-warzywnego: mgr inż. Jadwiga Mieczyńska
2. Analiza środków spożywczych:
mgr inż. Anna Rogowska i mgr inż. Zbigniew Stolarczyk
3. Zajęcia praktyczne (w laboratorium): mgr Lidia Kraczyna i mgr inż. Jadwiga Mieczyńska
Powyższe programy uzyskały pozytywną opinię Centrum Edukacji Nauczycieli w Białymstoku oraz akceptację Kuratorium Oświaty i zostały wdrożone od l września 2002 w klasach V Technikum Zawodowego. Autorzy przedstawili interesujące programy zajęć, stwarzające możliwość wykształcenia absolwentów dysponujących wiedzą z zakresu technologii żywności, co niewątpliwie ułatwi im dostęp do rynku pracy.

Przebieg szkolenia praktycznego w odniesieniu do historii szkoły

Szkolenie praktyczne od początku istnienia szkoły miało istotny wpływ na pogłębianie wiedzy zawodowej uczniów. W ramach szkolenia odbywają się zajęcia praktyczne i praktyki zawodowe. Stwarzają uczniom możliwość pogłębienia i rozwijania wiedzy technicznej poprzez rozwiązywanie konkretnych zadań praktyczno-zawodowych oraz stosowanie wiadomości teoretycznych
w działalności praktycznej. Wyrabiają umiejętność rozwiązywania problemów organizacyjnych, technologicznych i ekonomicznych związanych z przetwórstwem mleka.
Zajęcia praktyczne odbywały się początkowo w starym zakładzie mleczarskim przy ulicy Botanicznej oraz w Zabłudowie i Sokółce. Uczniowie byli włączeni do brygad roboczych
i pracowali w różnych działach produkcyjnych. Ubrania robocze i ochronne dostarczał zakład szkoleniowy. W roku 1955 oddany został do użytku nowy Zakład Mleczarski w Białymstoku przy ulicy Szosa Żóltkowska 23, warunki szkolenia uległy wówczas znacznej poprawie. Nowy zakład był duży, dobrze wyposażony w maszyny i urządzenia umożliwiające produkcję różnych asortymentów wyrobów mleczarskich. W następnych latach baza szkoleniowa rozszerzyła się i obejmowała Zakłady Mleczarskie w Łapach, Bielsku Podlaskim, Zambrowie, Wysokiem Mazowieckiem, Łomży oraz laboratorium mikrobiologiczne w Okręgowej Stacji Ocen
w Białymstoku. Zakłady te wyposażone były w nowoczesne maszyny i urządzenia oraz stosowały najnowsze technologie. Młodzież dojeżdżała na zajęcia PKP i PKS oraz autokarem Okręgowego Oddziału CZSM w Białymstoku. Koszty przejazdu autokarem pokrywały zakłady szkoleniowe.
W czasie szkolenia praktycznego uczniowie wykonywali różne czynności, powinni opanować umiejętność obsługi maszyn, posługiwania się sprzętem laboratoryjnym, przeprowadzania procesów technologicznych i wykonywania analiz fizyko-chemicznych. Opiekę nad młodzieżą sprawowali nauczyciele zawodu – pracownicy szkoły. Funkcję nauczyciela zawodu sprawowali: Władysław Antoszczuk, inż. Czesław Podgórski, inż. Tadeusz Górny, mgr inż. Elżbieta Cwalińska – Dąbrowska, inż. Bożena Grzybowska, inż. Józef Garbunowski, Jan Ignatowicz, inż. Dobrosława Śleszyńska, mgr inż. Maciej Móżdżyński, mgr inż. Jan Radomski, mgr inż. Andrzej Kamyszek, mgr inż. Nina Mojsak, inż. Danuta Kiluk – Kowalczuk, mgr inż. Wiesława Radomska, mgr inż. Wiktor Snarski, inż. Regina Szurno, mgr inż. Jolanta Rogowska, mgr inż. Helena Gradzińska, inż. Wiesława Włodkowska, mgr inż. Jadwiga Mieczyńska, inż. Krystyna Krajewska – Geniusz. Niektórzy z wymienionych pracują obecnie.

W celu podniesienia higieny pracy i uzyskania lepszych wyników nauczania organizowane Jest współzawodnictwo o tytuł “Najlepszego ucznia w zawodzie”. Uczniów ocenia się zgodnie
z opracowanym regulaminem. Przy ocenie bierze się pod uwagę frekwencję na zajęciach, Jakość wykonywanej pracy i prowadzenie dzienniczka zajęć. Zwycięstwo odnosi uczeń, który zdobędzie największą ilość punktów. Wyniki współzawodnictwa odnotowywane są w dzienniczkach zajęć praktycznych i ogłaszane na zakończenie roku. Najlepsi uczniowie otrzymują nagrody, a ich zdjęcia umieszczane są w gablocie.
Ważną rolę w przygotowaniu zawodowym odgrywają praktyki zawodowe, które odbywają się w najlepszych zakładach mleczarskich województwa białostockiego, olsztyńskiego, warszawskiego, lubelskiego, gdańskiego, szczecińskiego i koszalińskiego. Każdy zakład przyjmujący młodzież na praktykę zapewnia opiekuna. Po odbyciu praktyki uczniowie zaliczają ją po zdaniu kolokwium. W celu poszerzenia wiedzy zawodowej oraz poznania najnowszych technologii wyrobu produktów organizowano wycieczki szkoleniowe do:
– proszkowni mleka w Siedlcach oraz topialni serów w Warszawie,
– Wytwórni Proszku Mlecznego w Rypinie,
– Fabryki Aparatury Mleczarskiej w Warszawie, Wytwórni Laktozy w Łyszkowicach,
– zakładów w województwie olsztyńskim (Giżycko, Nidzica, Lidzbark Warmiński, Szczytno),
– zakładów województwa szczecińskiego (produkcja mleka zagęszczonego, serów topionych, serów pleśniowych),
– OSM w Ostrołęce (ciągła produkcja sera, produkcja proszku).
Koszty wycieczek pokrywane były przez Okręgowe Oddziały C2SM, na terenie których były organizowane.
Zapotrzebowanie na absolwentów stale rosło, np. w roku 1961 wpłynęło do szkoły wiele propozycji zatrudnienia z województw: olsztyńskiego – 40 osób, warszawskiego – 24, białostockiego – 23. Przedstawiciele zakładów przyjeżdżali do szkoły na spotkania
z absolwentami, oferowali stanowiska pracy i mieszkania zakładowe.

Po wprowadzeniu w roku 1998 kształcenia szerokoprofilowego w technikum i zasadniczej szkole zawodowej w zawodach: technik technologii żywności oraz operator maszyn i urządzeń przemysłu spożywczego, zajęcia praktyczne odbywają się w zakładach:
– Monieckiej Spółdzielni Mleczarskiej w Mońkach,
– Spółdzielni Obrotu Towarowego w Białymstoku,
– Białostockich Zakładach Przetwórstwa Owocowo-Warzywnego,
– Chłodni Białystok,
– Agros – Fortuna sp. z o. o. w Tarczynie, zakład w Białymstoku.
Nasi absolwenci cieszą się bardzo dobrą opinią w zakładach pracy, a ich wiedza i umiejętności są wysoko oceniane.

Rok szkolny 2001/2002

Zespół Szkół Zawodowych Nr l w Białymstoku jest publiczną szkolą ponadpodstawową podległą następującym instytucjom:
– organowi prowadzącemu, czyli gminie Białystok,
– organowi sprawującemu nadzór pedagogiczny, którym jest Kuratorium Oświaty w Białymstoku.
W roku szkolnym 2001/2002 struktura organizacyjna zespołu przedstawia się następuj±co:
1. Technikum Zawodowe (5-letnie, na podbudowie 8-klasowej szkoły podstawowej) – kształci w zawodzie: technik technologii żywności – 11 klas.
2. Zasadnicza Szkoła Zawodowa (3-letnia, na podbudowie 8-kla-sowej szkoły podstawowej)
 – kształci w zawodzie: operator maszyn i urządzeń przemysłu spożywczego – 2 klasy.
3. X Liceum Ogólnokształcące (4-letnie, na podbudowie 8-klasowej szkoły podstawowej)
 – kształci w profilach: ogólnym i informatycznym – 17 klas.
4. Policealne Studium Zawodowe dla Pracujących Zaoczne (2-letnie, na podbudowie szkoły średniej) – kształci w zawodzie: technik ekonomista o specjalności finanse i rachunkowość -13 semestrów.
5. Liceum Handlowe dla Dorosłych Zaoczne (3-letnie, na podbudowie Zasadniczej Szkoły Handlowej) – kształci w zawodzie technik handlowiec – 2 semestry.
Razem naukę pobiera 1196 uczniów i słuchaczy zorganizowanych w 45 oddziałach.

Z dniem 1 września 2002 r., w wyniku wygrania konkursu, funkcję dyrektora szkoły objął mgr Dariusz Daniluk. Od nowego roku szkolnego 2002/2003 zgodnie z uchwał± Rady Miejskiej
z dnia 25 lutego 2002r. w sprawie przekształcenia szkoły zasadniczej i szkół średnich zawodowych, będą funkcjonować w Zespole Szkół Zawodowych Nr l następujące typy szkół:
1. Technikum Zawodowe ( 5-letnie) – klasy wygasające (do 2006r.)
2. Zasadnicza Szkoła Zawodowa ( 3-letnia) – klasa wygasająca (do 2003r.)
3. X Liceum Ogólnokształcące (4-letnie) – klasy wygasające (do 2005r.)
4. Technikum Zawodowe (4-letnie) – na podbudowie gimnazjum
5. X Liceum Ogólnokształcące (3-letnie) – na podbudowie gimnazjum z rozszerzonym programem nauczania z:
– języka polskiego i historii,
– geografii i biologii,
– informatyki i matematyki.
6. II Liceum Profilowane (3-letnie) – na podbudowie gimnazjum o profilach:
– chemiczne badanie środowiska,
– usługowo – gospodarczy. 
7. Policealne Studium Zawodowe dla Dorosłych Zaoczne (2-letnie).
8. Liceum Handlowe dla Dorosłych Zaoczne (3-letnie) – na podbudowie Zasadniczej Szkoły Handlowej – semestr wygasający (do 2003r.).

OSIĄGNIĘCIA:

  1. OSIĄGNIĘCIA DYDAKTYCZNE 

Większość osiągnięć dydaktycznych wiązała się z zawodowym profilem szkoły. Najważniejsze osiągnięcia rangi ogólnopolskiej notujemy od 1972 roku, kiedy to po raz pierwszy odbył się Ogólnopolski Konkurs Wiedzy o Mleku i Mleczarstwie, w którym do dnia dzisiejszego szkoła piętnastokrotnie zwyciężała zespołowo. odnosiliśmy sukcesy również w innych ogólnopolskich olimpiadach i konkursach językowych, religijnych oraz związanych z językami obcymi,przetwórstwem spożywczym.

Osiągnięcia – język rosyjski
 

2010/2011

–  Ogólnopolski Festiwal Piosenki Rosyjskiej dla Uczniów Gimnazjów i Szkół Ponadgimnazjalnych –  I miejsce zajęły Ewa i Aleksandra Iwaniuk

2004/2005

–  ucz. kl. I B LO – Elżbieta Zakrzewska i Antoni Kutwicki zostali finalistami XXXVI Olimpiady Języka Rosyjskiego,

–  Konkurs Wiedzy o Rosji „850 lat Moskwy”-  ucz. liceum Piotr Reniewicz i Ireneusz Kardasz zostali finalistami

–   Konkurs Poezji Rosyjskiej  „Wiara chrześcijańska w poezji rosyjskiej” – Grand Prix zdobył ucz. kl. IB LO Antoni Kutwicki

2005/2006

–          XXXVII Olimpiada Języka Rosyjskiego – Antoni Kutwicki kl. II B LO został laureatem (8 miejsce w Polsce),

–          Konkurs recytatorski „Rosyjska poezja emigracyjna” – laureatami zastali: Joanna Jarosz, Zuzanna Jabłonwska, Bartosz Reducha, Katarzyna Janowicz,

–          Konkurs Wiedzy o Rosji „ 700 lat Kaliningradu” – finalistami zostali Ireneusz Kardasz i Paweł Polak

2006/2007

–          XXXVIII Olimpiada Języka Rosyjskiego – Elżbieta Zakrzewska z kl.III B LO została ponownie finalistką,

–          Konkurs „Rosyjska poezja XVIII wieku” – Antoni Kutwicki (kl. III B LO) ponownie zdobył Grand Prix, laureatami także zostały Joanna Jarosz, Zuzanna Jabłonowska i Katarzyna Janowicz

–          Konkurs Wiedzy o Rosji „Smoleńsk” – do finału zakwalifikowały się Marzena Głowacka i Joanna Zaczeniuk (kl. I D LO),

–          I Międzynarodowy Konkurs Piosenki Rosyjskiej „Русские Голоса” – zespół „Słowianki” ( Ania Kowalska, Katarzyna Sawczuk i Barbara Sidoruk – ucz. kl. IIC LO) zdobyły Grand Prix

2007/2008

–          sierpień 2007 „Słowianki” koncertują w Smoleńsku (Rosja),

–          październik 2007 – „Słowianki” wyjeżdżają do Moskwy , zostają laureatkami Międzynarodowego Konkursu Piosenki Rosyjskiej w Moskwie,

–          udział zespołu w Przeglądzie Kolęd Prawosławnych w Centrum Kultury Prawosławnej w Białymstoku

Olimpiada Prawosławnej Wiedzy Religijnej

2011/2012 Marcin Bielawski zdobył tytuł finalisty

2010/2011 Martyna Fidziukiewicz zdobyła tytuł finalistki 2009/2010 Marta Jaroszewicz, Martyna Fidziukiewicz, Justyna Pikutin zdobyły tytuł finalisty

2008/2009 Adrian Dubicki, Justyna Pikutin zdobyli tytuł finalisty

2007/2008 Adrian Dubicki kl. I b LO zdobył tytuł finalisty

Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy Religijnej

  1. 1996 r.- Tarnów. Finaliści: A.Karwacka, K.Głuch, D.Lewkowska, J,Mieleszkiewicz.
  2. 1997 r.- Tarnów. Laureat: G.Fiedorczuk- V miejsce. Finaliści: A.Zimnowodzka, A.Karwacka.
  3. 1998 r.- Kielce. Finaliści: G.Fiedorczuk, A.Tomczak, M.Korżyńska.
  4. 1999 r.- Katowice. Finalista: G.Fiedorczuk.
  5. 2002 r.- Białystok. Laureat: M.Czerepuk – VII miejsce


Ogólnopolski Konkurs Polonistyczny “Z poprawną polszczyzną na co dzień”

2012/2013 Michał Cichoński uzyskał tytuł finalisty


Ogólnopolski Konkurs Wiedzy Biblijnej

  1. 1999 r.- Warszawa. Finalista: M.Czerepuk
  2. 2000 r.- Warszawa. Finalista: M.Czerepuk
  3. 2001 r.- Warszawa. Finalista: K.Kalinowska
  4. 2002 r.- Warszawa. Finalista: K.Kalinowska


Mistrzostwa Białegostoku w Ortografii

  1. 1999/2000- uczennica X LO Anna Siłkin zajmuje VIII miejsce, w roku szkolnym 2000/2001 – V miejsce, natomiast w 2001/2002 – II miejsce, zdobywając tytuł wicemistrza Białegostoku oraz IV miejsce w województwie. opiekunką uczennicy była mgr Teresa Zarzecka

             ROK   1998/1999

    I. Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy o Produkcji Żywności w Poznaniu- etap centralny. Laureatem zostaje uczennica Korżyńska Marta- IX miejsce w kraju

Finalistami- Golak Magdalena i Autuchiewicz Jerzy      

                 ROK 1999/2000

    II. Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy o Produkcji Żywności- etap centralny. Laureatem zostaje uczennica Golak Marta- IV miejsce w kraju.

Finalistką Sawicka Agnieszka 

                 ROK 2001/2002

   IV. Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy o Żywności – etap centralny. Finalistami zostają uczniowie: Sulkiewicz Tamara i Żemojduk Krzysztof.                 

                ROK 2002/2003

   V. Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy o Żywności- etap centralny. Finalistą etapu centalnego w Poznaniu zostaje Żemojduk Krzysztof 

                ROK 2003/2004

   VI. Olimpiada Wiedzy o Żywności i Żywieniu. Uczennica Kinga Kalinowska zajęła III miejsce w Okręgowym Etapie Olimpiady w Łomży. W dniach 18-19.03 2004 podczas finału olimpiady została ona laureatką I-go stopnia, zajmując indywidualnie IV miejsce. Szkoła nasza zajęła na tej Olimpiadzie III miejsce w kraju.

                ROK 2004/2005

   VII. Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy o Żywności.
   Jak co roku nasi uczniowie technikum uczestniczyli w Ogólnopolskiej Olimpiadzie Wiedzy o Żywności. Młodzież przygotowywana była przez naszych nauczycieli: Z. Stolarczyka,
L. Kraczynę, Annę  Rogowską i Astę Dudar.
    Sukcesy w Olimpiadzie Wiedzy o Żywności stały się już naszą tradycją. Uczennica klasy
V Technikum – Natalia Rutkowska została finalistką olimpiady, zyskując prawo wstępu na 12 uczelni wyższych w kraju bez egzaminów wstępnych. Natalia wybrała Uniwersytet Warmińsko – Mazurski.

        Nasi finaliści i  laureaci zdobywali cenne nagrody, puchary i dyplomy oraz zaświadczenia uprawniające do podjęcia studiów bez egzaminów wstępnych na następujących uczelniach w  kraju:
Akademia Rolnicza w Poznaniu, Akademia Rolnicza w Szczecinie, Akademia Rolnicza we Wrocławiu, Akademia Rolnicza w Krakowie, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Politechnika Gdańska, Politechnika Łódzka, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Akademia Rolnicza Lublin oraz SGGW w Warszawie.

Laureaci okręgowego etapu I Olimpiady Wiedzy o Przemyśle Spożywczym z 18 II 1999
Od lewej: Jerzy Autuchiewicz, Marta Korżyńska, Magda Golak,
opiekun – prof. Zbigniew Stolarczyk.

        Młodzież przygotowuje się pod kierunkiem mgr inż. Zbigniewa Stolarczyka.

                    Nasze sukcesy w Ogólnopolskim Turnieju Wiedzy o Mleku i Mleczarstwie rozpoczęły się już w 1972 roku zajęciem I miejsca zespołowo i indywidualnie. Przez wiele lat reprezentanci naszej szkoły pod opieką nauczycieli: Jana Radomskigo, Macieja Móżdżyńskiego, Danuty Kowalczuk, Franciszka Kozłowskiego, Reginy Szurno  i innych zajmowali najwyższe miejsca w eliminacjach centralnych.

             1995/1996  we Wrześni zajmujemy I miejsce zespołowo. Szkołę reprezentowali: S. Danowicz, Z. Dańkowski i E. Dargiewicz. Za kierowanie przygotowaniem uczniów do Ogólnopolskiego Turnieju Wiedzy o Mleku i Mleczarstwie mgr inż. J Radomski został uznany przez Krajowe Stowarzyszenie Mleczarzy i Europejskie Stowarzyszenie Mleczarzy „Nauczycielem Roku 1996”.

             1996/1997 w Wysokiem Mazowieckiem nasi uczniowie t.j.D.Sawicka, M. Godlewski, W. Kozłowski wywalczyli II miejsce w kraju.

             1997/1998 Września. Z. Rutkowska zajmuje I, a L. Kozioł II miejsce. Finalistką była też E. Trochimczyk .Zespołowo zajmujemy III lokatę.

             1998/1999 w Rzeszowie znów nasi t.j. S. Słoma, J. Kloza, M. Kitka stają na podium na II miejscu zespołowo.

             2000/2001 XXVII Ogólnopolski Turniej Wiedzy o Mleku i Mleczarstwie odbył się w Białymstoku, w którym nasi uczniowie zajęli IV miejsce.

             2002/2003 w Gdańsku K. Kalinowska, K. Żemojduk i M. Zembrowska zespołowo zajęli I miejsce w kraju.

             2004/2005 w Grudziądzu na XXXI Ogólnopolskim Turnieju Wiedzy o Mleku i Mleczarstwiestartowało 3 finalistów z naszej szkoły: Praczuk Aneta, Mieczkowska Wioleta, Rutkowska Monika.


Reprezentacja Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 1 w składzie: Praczuk Aneta, Mieczkowska Wioleta, Rutowska Monika, Sawicki Krzysztof, z opiekunem, Panią Reginą Szurno.

          Wszyscy finaliści otrzymali nagrody i zaświadczenia uprawniające do przyjęcia bez egzaminów na wydział Technologii Żywności na Uniwersytecie Warmińsko – Mazurskim w Olsztynie. Uczniami opiekowała się Pani inż. Regina Szurno.

Od lewej: pani Regina Szurno – opiekun,
Krzysztof Żemojduk, Kinga Kalinowska, Marta Zembrowska
– zdobywcy I-go miejsca w XXIX Ogólnopolskim Konkursie Wiedzy o Mleku i Mleczarstwie
 w Gdańsku

  1. OSIĄGNIĘCIA SPORTOWE  



Sekcja lekkoatletyki

  1. 1-2.10.1966- II miejsce dziewcząt w Mistrzostwach Okręgu
  2. 24.09.1975- II miejsce dziewcząt w Pucharze Przeglądu Sportowego,
  3. 16.09.1975- III miejsce w Pucharze S.M.
  4. 03.04.1975- II miejsce w biegach przełajowych,
  5. 30.09.1975- II miejsce w Lidze Wojewódzkiej juniorów,
  6. 07.10.1976- I miejsce w lidze LA szkół ponadpodstawowych,

Oprócz tych sukcesów drużynowych mieliśmy również wielu uczniów którzy odnosili sukcesy indywidualne.

Piłka siatkowa
W roku szkolnym 1969/70 szkoła organizowała Mistrzostwa Polski Szkół Mleczarskich. Dziewczęta pod opieką mgr Lucyny Kramarewicz zajęły I miejsce. Drużyna chłopców pod opieką mgr Zbigniewa Gopaniuka zajęła II miejsce. W 1970 roku chłopcy wywalczyli I miejsce w Mistrzostwach Okręgu juniorów. Najlepsze siatkarki to: Mirosława Chwiedorowicz, Elżbieta Pankiewicz. Najlepsi siatkarze: Jan Kotyło, Marek Paszowski, Kazimierz Sobolewski, Antoni Żdanuk.

Gimnastyka
Zajęliśmy V miejsce w organizowanych 10 marca 1968 roku Mistrzostwach Okręgu szkół średnich w gimnastyce dziewcząt. Najlepsze zawodniczki to: Tamara Tichomirow, Jadwiga Szemiot, Anna bala, Alicja Mocarska.

Piłka koszykowa dziewcząt

  1. 1999 r.- drużyna koszykarek zajęła III miejsce w gimnazjadzie miasta Białystok,
  2. 2001 r.- II miejsce w Rozgrywkach Eliminacyjnych Województwa Podlaskiego (awans do II ligi),
  3. 2002 r.- VIII miejsce w II Lidze Województwa Podlaskiego w koszykówce Dziewcząt,
  4. 2002 r.- IV miejsce w II Lidze Województwa Podlaskiego w koszykówce Dziewcząt,

Opiekunem sekcji jest mgr Wojciech Brzuzy.

Piłka ręczna

  •  IV miejsce w 2001 r w Olimpiadzie Województwa Podlaskiego w Piłce Ręcznej dziewcząt Puchar “Gazety Współczesnej”.
  •  II miejsce w punktacji fair play.
  •  III miejsce Moniki Dryl w konkursie na najlepsze strzelczynie i II na najlepszą egzekutorkę rzutów karnych.



Sekcja tenisa stołowego

  •  I miejsce w 2001 r w Licealiadzie Miasta Białegostoku Dziewcząt.
  •  III miejsce indywidualnie Marta Zdunko.
  •  V miejsce indywidualnie Aneta Iwonicka.
  •  VI miejsce indywidualnie Małgorzata Dobrygowska.
  •  IV miejsce w 2001 r w Licealiadzie Województwa Podlaskiego Dziewcząt.
  •  II miejsce w 2002 r w Licealiadzie Miasta Białegostoku Dziewcząt.
  •  V miejsce w 2002 r w Licealiadzie Województwa Podlaskiego Dziewcząt.
  •  III miejsce w 2003 r w turnieju o Puchar Tygodnika “Kontakty” w Suchowoli.

Opiekunem sekcji tenisa stołowego jest mgr Elżbieta Łacińska.

  1. ŻYCIE KULTURALNE
  1. 1953/54- powstaje biblioteka szkolna posiadająca w swych zbiorach 1259 tomów. Korzysta z niej 140 czytelników.
  2. 1955- szkoła otrzymuje w darze od Ministerstwa Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego aparaturę kinową. Odtąd w każdą sobotę odbywają się seanse filmowe.
  3. 1957/58- pierwszy w szkole koncert symfoniczny w wykonaniu artystów scen warszawskich, pierwszy bal maturalny.
  4. 1966- Polskie Radio retransmituje z auli szkolnej przebieg Wojewódzkiego Przeglądu Zespołów Świetlicowych. Zajmujemy II miejsce.
  5. 1968/69- 24-osobowa grupa uczniów naszej szkoły wzięła udział w korowodzie tanecznym na Centralnych Dożynkach w Warszawie.
  6. 1969/70- zespół wokalny “Muszelki” występuje w Grodnie.
  7. 1971/72- I Zjazd Absolwentów. Zespół muzyczny zajmuje I miejsce w miejskim i wojewódzkim “Konkursie Zespołów Chóralnych i Muzycznych”.
  8. 1978/79- szkoła organizuje sesję popularnonaukową poświęconą 35 rocznicy powstania LWP.
  9. 1981/82- w szkole odbywa się uroczystość inauguracji działalności Szkolnych Kół Miłośników Teatru.
  10. 6.10.1983- w auli odbywa się Konkurs Piosenki Żołnierskiej. Szkoła uzyskuje nagrodę zespołową za udział w Ogólnopolskim Konkursie “Bliżej Teatru-83”.
  11. 1984/85- raz w miesiącu w szkole odbywają się poranki muzyczne w wykonaniu Filharmonii Białostockiej.
  12. 1986/87- w szkole gościmy przedstawicieli 12 województw na III Ogólnopolskim Forum Teatrów Dzieci i Młodzieży Szkolnej.
  13. 1989/90- Szkolny “Kabarecik” uzyskuje wyróżnienie w V wojewódzkich eliminacjach Ogólnopolskiego Forum Teatrów Dzieci i Młodzieży Szkolnej.
  14. 1991/92- na szkolnej scenie wystąpił białostocki bard, Janusz Laskowski.
  15. 1997/98- wyróżnienie zespołu teatralnego “Maska” na Wojewódzkim Forum Teatrów Dzieci i Młodzieży Szkolnej.
  16. 1999/2000- opracowany i zrealizowany w szkole program z okazji 1-go dnia wiosny pod hasłem “Miej odwagę być mądrym na wiosnę” otrzymuje III nagrodę w konkursie “Pierwszy dzień wiosny”. Kronikę będącą podstawą oceny Komisji Konkursowej wykonała uczennica klasy II C LO Barbara Żero. W tym samym roku zdobyliśmy wyróżnienie za prezentację szkoły na II Białostockim Forum Szkół.
  17. 2000/2001- w II edycji konkursu “Pierwszy dzień wiosny” uzyskujemy II miejsce za program “Wiosna- radość, sport i zdrowie”. Kronikę będącą podstawą oceny Komisji Konkursowej wykonała uczennica klasy II C LO Barbara Żero.
  18. DZIAŁALNOŚĆ TURYSTYCZNO-KRAJOZNAWCZA


W latach 1963-1986 tradycją szkoły stało się coroczne wakacyjne wędrowanie po Polsce. Propagatorką ruchu turystycznego w szkole była opiekunka Szkolnego Koła Krajoznawczo-Turystycznego, nauczycielka wychowania fizycznego, mgr Lucyna Kramarewicz.

Prasa donosiła o zajęciu pierwszych miejsc w licznych konkursach.

  1. 1965- III miejsce w województwie w Turnieju KT.
  2. 1967- IV miejsce w Polsce w Konkursie Szlakiem Wiedzy i Przygód.
  3. 1968- I miejsce w województwie i IV w Polsce w konkursie na najlepszy obóz wędrowny.
  4. 1970- I miejsce w województwie w konkursie na najlepszy obóz wędrowny.
  5. 1971- II miejsce w konkursie na najlepszy obóz wędrowny.
  6. 1972- Augustów- III miejsce w Polsce w Konkursie PTSM i I miejsce za najlepszy program turysty.
  7. 1973- I miejsce w Międzynarodowym Zlocie PTSM w Toruniu (zdobycie mistrza sprawności turystycznej i pucharu).
  8. 1974- VII miejsce w V Ogólnopolskim Zlocie PTSM w Lublinie.
  9. 1975- III miejsce w Konkursie Krajoznawczym, III miejsce w VI Ogólnopolskim Zlocie PTSM w Szczecinie.
  10. 1976- III miejsce w VII Ogólnopolskim Zlocie PTSM w Zielonej Górze, zdobycie pucharu i wyróżnienia na wojewódzkim zlocie PTTK w Supraślu.
  11. 1978- I miejsce w “Kampanii Polska naszych dni”, VII miejsce w IX Zlocie PTSM w Lesku.
  12. 1979- I miejsce w Wojewódzkim Zlocie PTTK i zdobycie pucharu, I i II miejsce w “Kampanii Polska naszych dni”.
  13. 1980- I miejsce w rajdzie po ziemi białostockiej, I miejsce w konkursie “Mój region”.
  14. 1981- wyróżnienie w konkursie “Mój region”.
  15. 1983- I miejsce w Turnieju Wiedzy Krajoznawczej w Doktorcach, I miejsce za opis trasy w Rajdzie “Białowieża 83”.
  16. 1984- I miejsce w Rajdzie “Białowieża 84”.
  17. 1985- VII miejsce w Turnieju Wiedzy Krajoznawczej.
  18. 1986- I miejsce w województwie w przeglądzie Kronik.
Skip to content